Tey standa og vagga og tráa
“Tey standa og vagga og tráa, 
á akrinum stadnandi øks, 
og deila hin bjartoygda dáa, 
sum upp millum teirra vøks. 

Vit áttu at plágað og pínt teg 
og altíð at stungið tær skør, 
vit áttu at køvt teg og týnt teg, 
tú stendur á okkara jørð. 

Og alla tøðuna átst tú 
og royndi at gera mein, 
og altíð so prangandi stóðst tú – 
Tú voldi, at vit eru sein.” 

"Men dáin stendur í iva, 
og hann hevur ymsan lit: 
“Eg havi væl loyvi at liva 
 her líka so væl sum tit.” 

“Tá verða tey øks at tagna, 
tí tað segði dáin satt: 
Hvønn vøkstur Gud hevur fagnað, 
og hvør eigur lívsins rætt!” 

Ormurin langi

Viljið tær hoyra kvæði mítt,
viljið tær orðum trúgva,
um hann Ólav Tryggvason,
hagar skal ríman snúgva.

Glymur dansur í høll,
dans sláið (í) ring!
Glaðir ríða Noregsmenn
til Hildar ting.

2. Kongurin letur snekkju smíða
har á sløttum sandi;
Ormurin langi størstur var,
sum gjørdist á Noregs landi.

3. Knørrur var bygdur á Noregs landi,
gott var í honum evni:
sjúti alin og fýra til
var kjølurin millum stevna.

4. Forgyltir vóru báðir stavnar,
borðini vóru blá,
forgyltan skjøld í toppi hevði,
sum søgur ganga frá.

5. Kongurin situr á hásæti,
talar við sínar dreingir:
”Vit skulu sigla tann salta sjógv,
tað havi eg hugsað so leingi.”

6. Berið nú fram tey herklæðir
við brynjum og blonkum brandi,
síðani leggið frá landi út,
og siglið frá Noregs landi!”

7. Fróir og glaðir sveinar mæltu:
”Harri, vit skulu tær fylgja,
um enn tú fert í frið ella stríð,
vit óttast ei brattar bylgjur.”

8. Har kom maður á bergið oman
við sterkum boga í hendi:
”Jallurin av Ringaríki
hann meg higar sendi.”

9. Kongurin so til orða tekur
bæði við gleði og gamni:
”Sig mær satt, tú ungi maður,
hvat ert tú nevndur at navni?”

10. ”Einar skalt tú nevna meg,
væl kann boga spenna;
Tambar eitur mín menskur bogi,
ørvar drívur at renna.”

11. ”Hoyr tú tað, tú ungi maður,
vilt tú við mær fara,
tú skalt vera mín ørvargarpur
Ormin at forsvara.”

12. Gingu teir til strandar oman,
ríkir menn og restir,
lunnar brustu og jørðin skalv:
teir drógu knørr úr nesti.

13. Vundu upp síni silkisegl,
út í havi ganga:
so er sagt, at kongurin
hann stýrdi Orminum langa.

Ítróttur - dreingir - bólkar

Dreingirnir fara í tveir bólkar, tá teir eru í Kí - høllini og fimleikarhøllini .

Tá teir svimja , eru allir saman .

Bólkur 1 :  

                     Gabriel ,  Mattias S , Rúnar , Benjamin W , Hjalti , Jákup , Levi , Lukas á  Dul ,

                      Rógvi , Samson , Gudmundur , Jákup Dion , Joen Heini , Jóhan .   ( Lærari :  Jákup )

Bólkur 2 :      Allir hinir dreingirnir  (  Lærari :  Bjarni )