Leinkja til kvæðið
https://fo.wikisource.org/wiki/Sigmundskv%C3%A6%C3%B0i_yngra
Sigmundskvæði yngra
Nú er dansitíðin í skúlanum byrjað og allir flokkar í miðdeildini læra seg Sigmundskvæði uttanat. Vit fara at kvøða hvønn dag í skúlanum, og tí mugu vit duga kvæðið. Stóri dansidagurin verður áðrenn føstuna.
Skift í handaverk og list
Lið í handavek og list
Sálmur nr 69 í Sálmabókini
1.Jesus, kom og ver hjá mær,
aldri lat meg sleppa tær,
tak í mínum hjarta búgv,
gev mær vón og gev mær trúgv.
2. Allur hugur er til tín,
eina tú ert gleði mín;
ongan kennir sinnið frið
uttan tann, tú kemur við.
3. Verøld eigur einki ráð,
ið kann stilla hjartans trá;
men um tú mær verður nær,
hjartað alla sælu fær.
Johan Scheffler 1657. J. Dahl 1914.
Lag: sum Sl. 180.
Flóvin Bænadiktsson
1. Árla var um morgunin,
sól tók fagurt at skína,
Marita snúðist av hallini út
við fylgismoyggjar sínar.
Niðurlag;-Lat meg sova á tínum armi
ríka jomfrúa.
2. Árla var um morgunin,
roðar fyri sól,
Marita snúðist av hallini út
við fylgismoyggjar tólv.
3. Marita snúðist av hallini út
við fylgismoyggjar sínar,
møtti henni Flóvin Bænadiktsson
undir so grønar líðar.
4. Tað var Flóvin Bænadiktsson
hann tók hana í sín favn:
“Gud fyriláti tær, søtan mín,
tú lovaðist øðrum manni!”
5. “Faðir og móðir meg burt góvu,
so mínir frændur fleiri,
tá kom sorgin í mítt bróst
og ikki gleðin meiri.
6. Faðir og móðir meg burt góvu,
so mínir frændur flestu,
tá kom sorgin í mítt bróst,
og ikki mín gleðin besta.”
7. “Hoyr tú, frúgvin Marita,
lætta av angist og trega!
eg skal sláa Hermann íhel
og draga so av landi med teg!
8. Hoyr tú, frúgvin Marita,
er tað við tín vilja?
eg skal sláa Hermann íhel
og teg frá honum skilja.”
9. “Hoyr tað, Flóvin Bænadiktsson,
tað er ikki við mín vilja!
tann sami Gud, oss saman kom,
hann kann oss best at skilja.”
10. Marita snúðist haðan burt
í tí sama orði,
hon kom ikki fyrr til hallar heim,
enn Hermann sat yvir borði.
11. “Hoyr tú, frúgvin Marita,
hví hava tíni eygu so runnið?
Tú hevur verið við kirkju í dag,
og Flóvan hevur tú funnið.”
12. “Eg var meg við kirkju í dag,
men Flóvan ikki fann,
har misti eg mínar gullringar burt
og so mítt reyðargullband.
13. Hoyr tað, harra Hermann,
hvat eg beri fyri brósti:
vegin er mín sæli faðir,
forðum drongur treystur.”
14. “Hoyr tú, frúgvin Marita,
lætta av angist og trega!
eg skal ríða á markir út
hans banamann at vega.”
15. Tann fyrsta píl, í skóginum var skotin,
hon var gjørd av stál,
hon fleyg fyri harra Hermanns bróst,
hon stansaði hans mál.
16. Tann onnur píl, í skóginum var skotin,
hon var skotin av treysti,
hon fleyg fyri harra Hermanns bróst,
hann fell av sínum hesti.
17. Svaraði harra Hermann,
hann fell av hesti sínum:
“Harra Gud faðir av himmiríki
heilsa mær Maritu míni!
18. Harra Gud faðir av himmiríki,
heilsi mær Maritu míni!
Bæði væl og høviskliga
behaldi hon ævi sína!”
19. Gevið ljóð og lýði á!
eg kvøði sum eg kann:
syrgilig bóru tey boðini
fyri Maritu fram.
20. Frætti tað Flóvin Bænadiktsson,
hann sat í búnum talvi:
deyður er harra Hermann,
so reystur drongur av alvi.
21. Tað var Flóvin Bænadiktsson,
hann sópaði talvið saman,
biður gott fyri riddarans sál,
helsti var hann gamal.
22. “Saðlum várar hestarnar,
og ríðið undir oy!
nú skal festa einkjuna,
eg fekk hana ikki moy!
23. Saðlum várar hestarnar,
ríðið gjøgnum lund!
nú skal festa einkjuna
tað hitt vakra sprund.”
24. Flóvin býður Maritu
í song við sær at liggja,
takk havi frúgvin Marita,
hon vildi ei tað boð tiggja!
25. Hon gav seg í nunnukloystur
við so góða trú,
onga tíð á ævini
livir hon sum nú.
-Lat meg sova á tínum armi
ríka jomfrúa.
99
Nú ringja kirkjuklokkur so hátt
við himmalskum gleðiljóði:
Tað stundar móti jólanátt,
tá Jesus varð føddur hin góði.
2. Nú boðast friður víða um lond,
nú verður hin sjúki grøddur,
nú losna hørðu syndabond,
tí Jesus í nátt varð føddur.
3. Tó myrkur fyllir dalar og skørð,
og stormurin ýlir í gjáum,
so fjakkar Jesus enn á jørð
við sínum jólagávum.
4. Ei brim við strond, ei ísur í skor
kann Jesusi forða vegin;
hann stígur inn for fátæks mans borð,
har lítil er jólagleðin.
5. Ja, Jesus fer í smáttuna inn,
blíð orð hann við gomul talar,
hann klappar bleiku barnakinn,
av himni tá gleðin dalar.
6. Um sorgin veg til hjarta títt fann,
vár Jesus teg aldri gloymir,
og jólaboðið grøða kann
ta sótt, tú í barmi goymir.
7. Vit ung og gomul halda nú jól,
vár Jesus vil øllum hýsa,
hann er hin bjarta lívsins sól,
um allar ævir skal lýsa.
8. Í Betlehem tann sólin upp rann,
um heimin hon út mundi leita,
at Føroya smáttum veg hon fann,
tí tøkk vit tær, Jesus, veita.
9. Øll ung og gomul, samlist nú brátt
og lýðið á gleðiljóðið:
Tað var um halgu jólanátt,
at Jesus varð føddur hin góði.
Símun av Skarði.
Lag: Sl. 248.
541
Nú hvítna tindar fjøllum á,
og gulnar gras í dali,
hitt síðsta tjaldrið landi frá
fleyg burt við túsundtali.
2. Tað fuglaberg, sum fyrr var bygt,
tað er nú tómt og oyðið,
har ikki sæst eitt fuglakykt,
ei heldur meir á heiði.
3. Har sátur stóðu fram við á,
er alt nú snøgt og nakið,
og epli, røtur, hvørt eitt strá
er komið undir takið.
4. Har summargrøna velta var,
bert slokkastrúgvar spjaddir,
á bø er komið lamb og ær,
tí kalt er millum hæddir.
5. Takk fyri ávøkst, Guð, tú gav
av bøi og av fjalli,
og alt, sum ført varð yvir hav,
og tað, sum er í hjalli.
6. Takk fyri hetta árið við
og alt á sjógv og landi.
Tú yvir vaksin lýs tín frið
og hvønn ein pilt á sandi!
7. Tey renna skjótt tey stuttu ár,
til heim tú manst mær boða;
og eftir vetur kemur vár
við sól og fjallaroða.
8. Og eina ferð vit fáa boð,
tá síðstu ferð vit anda.
Úr heiminum vit fara so,
hjá tær um ævir standa.
Grundtvig 1844. Robert Joensen (leysliga).
Lag: Sl. 243.
556
Á morgni árla vit Guði lova,
sum lærdi okkum so trygt at sova
í Jesu navni um náttartíð
sum børn á armi hjá móður blíð'.
2. Á morgni sólin í líðum hongur;
og til sítt arbeiði maður gongur;
sum fuglur vítt yvir landið fer,
mín morgunsongur úr hjarta ber.
3. Á morgni árla av gulli lýsir,
og hugin gleðini inni hýsir;
er sælur dagur, um tárið rann,
tá til Guðs æru tú livdi hann.
4. So gangi hvør til sítt egna yrki,
og byggi hvør so Guðs hús og kirkju;
tá fært tú eydnu og huga til
at gera gagn, rætt sum Guð tað vil.
Norskur. A.C. Evensen.
Lag: Sl. 19.
Sálmur nr 25 í sálmabókini.
1.Upp alt, ið Harrin hevur gjørt,
hans dýrd og tign at prísa,
hans minsta skaparverk er stórt
og kann hans megi vísa.
2. Og gingu kongar fram á rað
og vístu megi mesta,
teir megnaðu ei minsta blað
á notulegg at festa.
3. Tey minstu grøs eg undrist á,
í skóg og dølum næla,
hvar skuldi eg tann vísdóm fá
um tey við skil at tala?
4. Hvat gat eg sagt, tá eg man sjá
alt lív í skógum yðja,
hvønn fuglaleik um heyg og lág
mær gleðisøgur siga.
5. Hvat gat eg sagt, tá eygað sær
á blómurnar um eingir,
og fuglasongur samfelt slær
sum túsund harpustreingir.
6. Hvat gat eg sagt, tá ið mítt sinn
í havsins djúp og grunnar
so lítið bert kann kaga inn
og sær so nógvar munnar?
7. Hvat gat eg sagt, tá eygað sær,
hvør stjørnuherar leiftra,
hvør allir brosa blítt at mær
og sál at himni veittra?
8. Hvat gat eg sagt, tá upp eg við
til Guðs í ond man fara
og síggi fylkjast lið í lið
hin blíða einglaskara?
9. Hvat gat eg sagt? Ja, málið mítt,
o Guð, ei megnar mæla,
hvør ríkt er kærleiksundur títt
og vís tín stjórn og tala.
10. Upp samfelt lov tú Drotni ber,
tú heimsins mannaskari:
Halleluja! Guð mikil er!
og himin: Amen! svari.
Brorson 1734. Chr. Matras 1920.
Lag: Sl. 350.
Frávera og uppmøting
Er barn tykkara er sjúkt, skal tað fráboðast. Tit kunnu senda okkum sms ella lata barnið hava seðil við, tá ið tað kemur aftur í skúla. Um vit ikki fáa boð, verður tað frámerkt í fráverubókina sum "uttan loyvi".
Um tit ynskja at biðja um frí í ein ella tveir dagar, kunnu tit fáa loyvi frá flokslærarunum frammanundan.
Ynskja tit fríloyvi til barnið í meira enn tveir dagar, mugu tit skriva teldupost til Skúlatrøð. Teldupostadressan er: skulatrod@skulin.fo
Foreldrabólkar
Á foreldrafundi blivu tríggir foreldrabólkar skipaðir.
Endamálið við foreldrabólkunum er at styrkja felagskensluna hjá næmingum/foreldrum og at økja um trivnaðin í flokkinum.
Foreldrabólkarnir skipa fyri einum tiltaki um árið. Tað kann vera ein hugnaløta, útferð o.s.fr.
Foreldrini taka sjálvi stig til nær tiltakið verður, men hóskandi er, um foreldrabólkur 1 hevur eitt tiltak um heystið, bólkur 2 eitt við ársbyrjan/móti vári og bólkur 3 eitt móti sumri.
Bólkur 1 - ábyrgd Durita Thomsen:
Henry Rahim, Naomi, Gunhild, Emily T., Emily R., Astrid Elisabeth og Elisabet
Bólkur 2 - ábyrgd Elin Linklett:
Freddy, Karl, Ári, Teitur, Sissal Ró, Aron, Jóas, Rókur, Louis og Boas L.
Bólkur 3 - ábyrgd Annika Kunoy Im
Fríða Sólja, Halgerð, Alexandra, Olivia, Silvia, Boas K. og Siri